Waarom we nog veel meer coaches nodig hebben

“Er is een wildgroei aan coaches.” Coaches zijn veelvuldig in het nieuws, nadat bekend werd dat er de afgelopen jaren een explosieve groei in het aantal coaches in Nederland heeft plaatsgevonden. Het aantal leefstijlcoaches is zelfs met 960 procent toegenomen in tien jaar. Er werd gealarmeerd gereageerd en er werd geridiculiseerd. Hoewel een groot deel van de geuite zorgen (te veel coaches zonder gedegen opleiding, valse beloftes, charlatanerie) begrijpelijk is, is het grootste probleem misschien eigenlijk wel dat we nog lang niet genoeg coaches hebben.

De grote coachstijging wordt gezien als een uitwas van het doorgeslagen individualisme van onze tijd. Kort gezegd betekent individualisme dat we meer waarde zijn gaan hechten aan onze individuele doelen en prestaties dan aan het groepsbelang. Door technologische en culturele ontwikkelingen is onze manier van leven drastisch veranderd de afgelopen eeuwen. En hoewel weinig mensen nog terug zouden willen, brengt het nieuwe problemen met zich mee.

Cru gezegd, hielden we ons vroeger als jager, verzamelaar of boer nagenoeg de hele dag bezig met overleven. Nu zijn we hier slechts een klein deel van onze tijd aan kwijt. We moeten daardoor massaal op zoek naar andere bronnen van levensgeluk. En dat blijkt niet gemakkelijk. Zeker niet, nu we onszelf continu meten aan miljoenen anderen via social media en we eindeloze keuzes hebben als consument. Daar komt bij dat de we de ander niet meer zien als een essentiële partner in onze overlevingstocht, maar als een concurrent.

Al snel komt het gevoel dat we niet genoeg zijn. Dat het beter moet. Meer status, meer verdienen, meer bijzondere prestaties. Te veel teleurstelling, te veel druk, te veel angst.

Enter: de coach. Iemand die we (soms veel) geld moeten betalen om ons hogerop te krijgen. Begrijpelijk toch dat hiertegen gefulmineerd wordt?

Maar wat als (goede) coaching ook wel degelijk een antwoord geeft op dit problematische individualisme?

Wat als het ons, bijvoorbeeld, de volgende vijf lessen leert:

Les 1: geluk leren vinden

Een coach leert je om te onderzoeken waar je gelukkig van wordt, en dat geluk niet zit in een grote auto, een villa of een vliegreis, maar mogelijk wel in een avond met vrienden, een mooie film, een lief briefje, een fijne vrijpartij of bijdragen aan een groter doel. Als iedereen dit zou beseffen zouden we minder hoeven consumeren en produceren, en zouden we en passant het klimaatprobleem ook nog even oplossen.

Les 2: verbinding blijven zoeken

Een coach leert je om je kwetsbaar op te stellen en minder last te hebben van perfectionistisme. Een coach laat je zien dat het niet zo heel eng is om afhankelijk te zijn van andere mensen en dat we het heus niet allemaal zelf hoeven te doen; een sleutel tot een leven met veel verbinding en voldoening.

Les 3: je lichaam in de gaten houden

Een coach leert je luisteren naar je lijf. De mogelijkheden in de wereld zijn onbeperkt, maar ons lijf is gewoon moe na 16, 17 of 18 wakkere uren. En dat is niet erg, als we af en toe maar even de tijd nemen om te herstellen.

Les 4: nieuwe perspectieven blijven zien

Een coach leert je dat de waarheid vaak wat genuanceerder is dan je denkt. Je leert je meer in te leven in anderen en perspectieven op de werkelijkheid te begrijpen die eerst nog vreemd voor je waren.

Les 5: luisteren

Een coach leert je luisteren. Luisteren tot het einde. Luisteren tot je de ander begrijpt van navel tot kruin. Stel je voor hoe het zou zijn als iedereen zou leren om onbevooroordeeld te luisteren.

Diep van binnen zijn we allemaal coach. Wat we nodig hebben, is dat we die vaardigheid in onszelf waarderen, ontwikkelen en blijven oefenen. Zo kunnen we elkaar helpen naar een zinvoller leven, met meer verbinding.