I. Ofisteki Viktoryenleri

‘Günahlarımız’ kötü insan olmamızın işaretleri değildir; Karşılanmamış, ihtiyaçlarımızla ilgilenmenin daha iyi bir yolunu bulamadığımızda bu ihtiyaçların aldığı biçimlerdir. 

Yirmi bir yaşından daha genç birinin, çiçeklerden haz duyması son derece ender bir durumdur. Doğanın bu incelikle biçimlendirilmiş, kırılgan ve geçici dışavurumlarından çok daha büyük, önemli kaygılar vardır, örneğin aşk, kariyer gelişimi ve politik değişimler gibi.

Arkadaşlık, varoluşun en önemli parçalarından biridir ama aynı zamanda bizi düzenli olarak en çok hayal kırıklığına uğratan gerçeklik de yine arkadaşlıktır.

Empatinin bize dünyayı başkalarının gözünden, normalde bize son derece yabancı olan gözlerden görme olanağı tanıyan önemli bir özellik olduğunu biliriz. Yine de bu değerli bakış açısına nasıl erişeceğimizden tam olarak emin olamayız.

Sıradan bir çift bir yıl içinde ortalama 30 ila 50 önemli tartışma yapar: ‘önemli’, yani medeni diyalog kurallarından keskin bir biçimde ayrılan, filme alıp arkadaşlarımıza göstermenin rahatsız edici olacağı, belki biraz çığlığın, biraz göz devirmenin, aşırı duygusal suçlamaların, çarpılan kapıların olduğu ve hakaret içeren kelimelerin özgürce savrulduğu bir karşılaşma.

Düğün fotoğrafları özel bir günün mutluluk verici kayıtlarından ibaret değildir. Daha büyük ve daha derin bir rolleri vardır. 

Terk edildik ve şu an en çok ihtiyacımız olan şey bunun nedenini anlamak.

Akli dengemizi neredeyse paramparça edecekmiş gibi görünen bazı yerler vardır; çok fazla gevezelik ve gürültünün olduğu, görüş alanımızda her zaman bir ekran bulunan, telefonun durmaksızın çaldığı ve bu koşullarda sorunlarımız üzerinde sağlıklı düşünemediğimiz yerler. Sakin kalabildiğimiz, kaygılarımızı yatıştırmaya uygun olan yerlerin ise hayal dünyamıza yolculuk yapmamıza imkan sağlayan yerler olduğu söylenebilir. 

Şakalar ve komik kavrayışlar bir ilişkinin temel gerilimlerini sihirli bir şekilde çözmez. Ancak onları çok daha az baskıcı hale getirebilirler. Sıklıkla, aşkta yüzleştiğimiz farklılıklar umutsuzluk ve katıksız neşe arasında değil, zorluğun başa çıkılabilir ve başa çıkılamaz düzeyleri arasındadır ya da (metaforik bir ifadeyle) fırtınaya göğüs geren bir gemi ile kayalara sürüklenen bir gemi arasında.