Hayatımızdaki eksiklikleri tespit etmek konusunda üstün bir yeteneğe sahibiz. Bu memnuniyetsizliğimiz genellikle işe yarar; bizi rehavete kapılmaktan ve can sıkıntısından korur.

Modern çağın büyük bir kısmında bize anlatılan yetişkin olma hikayesi bir psikolojik özgürleşme hikayesidir aynı zamanda.

Zihnimizin çalışma biçimine dair en temel sorunlardan biri de ürettiği fikirlerin her şeyden öte muğlak olmasıdır. Tam olarak ne hissettiğimizi ya da istediğimizi tam olarak kavrayamadığımız için hayatlarımızın dümenini doğru ve tatmin edici bir yöne kıramayız bir türlü.

Endişeli olduğumuz zamanlarda zihinsel gücümüzün tamamını bizi gelecekte nelerin beklediğini tahmin etmeye yöneltmek oldukça baştan çıkartıcıdır. Geleceği sürprizlerden arındırmaya çalışır, bütün gücümüzle geleceği kontrol altında tutmak için uğraşırız.

Biz farkında olmasak da umutla beklediğimiz şeylerin gerçekleşmesi çok çok uzun bir zaman, belki aylar hatta yıllar sürebilir (tabi şansımız yaver giderse): yazmak istediğimiz romanı başarıyla tamamlamak, bir ev alacak...

Dünyanın birçok açıdan değişime ihtiyaç duyduğu açık. Esas mesele, bu değişimin en makul ve faydalı biçimde nasıl gerçekleşeceği.

Sakin bir yaşam, kulağa ancak mağlup olanların övmeye tenezzül edeceği bir seçenek gibi gelebilir. Çağımız aktif, dinamik, ‘gürültülü’ bir yaşam tarzının getirdiği faydaların son derece farkındadır. Başka bir ilde daha yüksek maaşlı bir iş teklifi aldığımızda taşınmakta tereddüt etmeyiz. Şöhrete giden yolu gösteren olsa, çoğumuz mutlaka yola düşeriz. Bir partiye davet edildiğimizde asla hayır demeyiz. Bunlar bize saf, belirsizliğe yer vermeyen kazançlar gibi görünür. Sakin bir yaşamı övmek ise yağmura övgü dizmek gibi bir şeydir.

Küçük yaştan itibaren bize gerçekten önemli fikirlerin dışarıda, zamansal ve mekansal olarak çok çok uzaklarda olduğu öğretilmiştir.