Sanat, her zaman bir eğlence aracından daha fazlası olmuştur. Felsefe ve dinle birlikte, insanlığın en temel teselli kaynaklarından biridir. En kötü anlarımızda biraz sakinleşebilmek için yüzümüzü dönebileceğimiz bir yerdir.

İlişkilerde doğru kişiyi seçmek için gerekli olan en önemli kural, bu seçim yapmakta aceleci davranmamaktır. Doyumlu bir birliktelik kurabilmenin en önemli şartı yalnızlıktan keyif almaktır. Yalnızlık bize dayanılmaz geliyorsa, makul bir seçim yapabilmemiz mümkün olmaz.

Yeryüzü iyileşmeye çalışırken yeni bir yaşama biçimi kapıda artık. Yemek hiç olmadığı kadar el üstünde. Pişirdiklerimiz konusunda, özellikle sosyal medyada toplu bir saplantı geliştirdiğimiz bile söylenebilir.

Yıllar boyu, daha az uçmak gerektiği konusunda pek çok şey duyduk; şimdi ise insanların belki de bir daha hiç uçmayacakları bir dünya hayal ediyoruz.

Zihinlerimizin en işe yarar özelliklerinden biri de bazen kendi benliğimizden dışarı adım atıp tamamen tarafsız bir bakış açısından kendi ölümümüz hakkında düşünmemize izin vermesidir. Sanki bu ölüm bir başkasınınmış ve biz olanları bugünden dört yüz yıl sonra bir yabancı nasıl izlerse öyle izliyormuşuz gibi, yani sanki ölüm çok da büyük bir mesele değilmiş gibi, hayatımızın kısacık ve tesadüfi bir spazm gibi içinden belirip sonra kaybolduğu o atomik balçığa kaçınılmaz bir geri dönüş gibi gelir her şey bu açıdan baktığımızda.  

Hayatımızdaki eksiklikleri tespit etmek konusunda üstün bir yeteneğe sahibiz. Bu memnuniyetsizliğimiz genellikle işe yarar; bizi rehavete kapılmaktan ve can sıkıntısından korur.

Modern çağın büyük bir kısmında bize anlatılan yetişkin olma hikayesi bir psikolojik özgürleşme hikayesidir aynı zamanda.

Zihnimizin çalışma biçimine dair en temel sorunlardan biri de ürettiği fikirlerin her şeyden öte muğlak olmasıdır. Tam olarak ne hissettiğimizi ya da istediğimizi tam olarak kavrayamadığımız için hayatlarımızın dümenini doğru ve tatmin edici bir yöne kıramayız bir türlü.